سایس - پیگو جدید در راه است

سفیر سودان در لبنان در گفت‌گو با المنار تشریح کرد:

طرح آمریکا برای تجزیه جهان عرب به 32 کشور

سفیر سودان در لبنان ضمن بررسی و تشریح چالش‌ها و مشکلات گسترده جنوب سودان در مرحله بعد از همه پرسی این منطقه، از تجزیه کشورهای جهان عرب به 32 کشور توسط آمریکا خبر داد.

"ادریس سلیمان " در ابتدای گفت‌وگوی تفصیلی خود با برنامه "ماذا بعد " شبکه تلویزیونی "المنار " لبنان به تاریخچه‌ای از نقش ویرانگر استعمار درگذشته و حال حاضر در آفریقا پرداخت و اظهار داشت: استعمار درجدایی احتمالی جنوب سودان نقش دارد و این امر در راستای راهبرد استعمار برای جدا کردن شمال آفریقای عربی و مسلمان از آفریقای سیاه [در جنوب] صورت می گیرد و اکنون ملاحظه می کنید که شاید این رویکرد استعماری باعث جدایی جنوب سودان شود.
*نقش ویرانگر استعمار در تاریخ آفریقا
وی افزود: مشکلات بین شمال و جنوب در امتداد قاره آفریقا وجود دارد و استعمار از طریق سیاست‌ها، روی کار آوردن دولت‌ها و تدوین قوانین برای جدا کردن شمال آفریقای عربی و مسلمان از آفریقای سیاه تلاش کرده است.
*استعمار و تغییر زبان و رسم‌الخط مردم آفریقا
سلیمان تصریح کرد: همه آفریقا، قاره اسلام بود زیرا وقتی استعمارگران به آفریقا آمدند از هر سه آفریقایی دو نفر عربی صحبت می کردند و مسلمان بودند و 40 زبان آفریقایی با رسم الخط عربی نوشته می شد اما استعمار رسم الخط همه این زبان ها را به لاتین تغییر داد و سعی کرد دیوارهای تمدنی ایجاد کنند و بین یک تمدن با تمدن دیگر جدایی ایجاد کنند زیرا هدف استعمارگران منزوی کردن جهان عرب و سپس از بین بردن آن در مرحله بعدی بود.
وی گفت: بین مردم شمال و جنوب سودان اصلا تفاوتی وجود ندارد و گفته می شود مردم شمال سودان عربی و مسلمان و مردم جنوب سودان آفریقایی و زنگی و مسیحی هستند که این گفته درست نیست زیرا اجداد همه مردم سودان، از جنوب این کشور هستند زیرا اعراب وقتی به سودان آمدند با ساکنان آن پیوندهای خویشاوندی برقرار کردند.
خبرنگار شبکه تلویزیونی المنار این سوال را مطرح کرد که با توجه به اینکه در منطقه جنوب سودان 56 اصل و نسب و 567 گروه زیرمجموعه آن و 180 زبان و لهجه وجود دارد و 65 مردم آن پیرو دین های سنتی و 17 درصد مسلمان و 18 تا 20 درصد مسیحی هستند، به نظر شما وضعیت جنوب سودان در صورت جدایی چگونه خواهد بود و آیا با این ساختار می تواند همزیستی داشته باشد ؟
* بلاتکلیفی صدها هزار خانواده‌ها؛ پیامد جدایی سودان
سفیر سودان این باره گفت: یکی از اشکالات جدایی احتمالی جنوب و شمال سودان از یکدیگر این است که صدها هزار نفر از خانواده ها نمی توانند به سادگی درباره سرنوشت خود تصمیم بگیرند زیرا چه بسا پدر خانواده شمالی و مادر خانواده از اهالی جنوب سودان باشد و درهمین حال تعدادی از قبایل نیز در طول مرز شمال و جنوب ساکن هستند که همه اینها، موضوعاتی در هم آمیخته هستند که نمی توان آنها را از هم جدا کرد.
وی گفت: ما در جنوب سودان هیچ نقطه مشترکی نداریم که باعث وحدت بین جنوبی‌ها شود و بتواند برای آنها انسجام و اتحاد ایجاد کند. در حال حاضر تنها زبانی که عوام و فرهنگیان جنوب سودان با آن سخن می گویند، زبان عربی است و همه آن را می شناسند اما اینکه مسئولان جنوب تلاش کنند زبان انگلیسی را بر مردم تحمیل کنند، این تلاشی غیرطبیعی است زیرا تنها اندکی از فرهنگیان یا کسانی که کمی تحصیلات دارند، به زبان انگلیسی صحبت می کنند و برخلاف این گفته که جنوبی‌ها مسیحی هستند، باید بگویم که یک سوم جنوبی ها مسیحی، یک سوم دیگر مسلمان و یک سوم دیگر از ده‌ها ادیان مختلف سنتی آفریقایی هستند.
سلیمان افزود: در جنوب سودان، همه به یک زبان واحد سخن نمی گویند بلکه به 48 زبان صحبت می کنند و حتی الان، اگر ارتش جنوب سودان بخواهد دستوری را به واحدهای خود بدهد، ناگزیر است که از زبان عربی استفاده کند زیرا همه این زبان را می دانند اما اگر خواسته باشد آن را به زبان انگلیسی و یا سایر زبان های جنوب سودان ابلاغ کند، اندکی آن را می فهمند.
*اختلافات بین قبایل جنوب سودان
وی گفت: بنابراین باید گفت که نه عامل دینی و نه عامل زبانی و نه حتی قومیت می تواند باعث ایجاد وحدت و انسجام در جنوب سودان شود زیرا اختلافات زیادی بین قبایل جنوب سودان وجود دارد و هیچ عامل انسجام بخشی بین یکصد قبیله ساکن در جنوب سودان وجود ندارد لذا معتقدم که جنوب سودان با این شرایط در گرداب بزرگی خواهد افتاد.
سلیمان گفت: مسئولان جنوب سودان به خاطر این وضعیت در تنگنایی واقعی گرفتار خواهند شد و درکنار این موارد، باید به وضعیت نابسامان ساختار زیربنایی جنوب سودان نیز اشاره کرد.
* عوامل خارجی پشت پرده تجزیه سودان
وی افزود: ما در شمال سودان تاکید کرده ایم که بهترین یاری دهنده به برادران جنوبی خود در صورت تصمیم آنها برای جدایی خواهیم بود؛ با وجود اینکه می دانیم که درپس پرده این تصمیم عوامل خارجی قرار دارند و می دانیم که عوامل خارجی درپس پرده جدایی جنوب هستند.
سفیر سودان در لبنان گفت: اما با همه این وجود، اگر همه پرسی با شفافیت، سلامت و درستی برگزار شود، ما اعلام کرده ایم که بهترین یاری دهنده به این کشور در صورت جدا شدن جنوب خواهیم بود.
وی در ادامه تشریح مشکلات منطقه جنوب سودان در صورت جدایی احتمالی گفت: کشور جنوب سودان به دهها سال زمان نیاز خواهد داشت تا به یک کشور [حقیقی] تبدیل شود و به میلیون ها دولار پول برای ساختن امور زیربنایی خود و خدمات آموزشی و بهداشتی و آب و برق نیاز خواهد داشت .
* اختلاف شمال و جنوب سودان درباره منطقه "ابیه "
سلیمان درباره وضعیت منطقه "ابیه " و اختلافات بین شمال و جنوب سودان درباره این منطقه گفت: ما شاهد تلاشی برای گمراه کردن افکار عمومی هستیم مثلا رسانه های گروهی غربی می گویند که منطقه ابیه یک منطقه نفت خیز است درحالی که آنها می دانند منطقه ابیه نفت خیز نیست. میزان تولید نفت درحال حاضر در ابیه سه هزار بشکه در روز است و این میزان اندک تولید نفت نمی توان این منطقه را منطقه ای نفت خیز دانست بلکه برعکس مناطق پیرامون ابیه، نفت خیز است.
وی گفت: بنابراین حقیقت این است که وقتی ما توافقنامه صلح را در سال 2005 میلادی با جنوب سودان امضا کردیم، از سه منطقه دارای شرایط خاص سخن گفته شد و جنبش خلق سودان اصرار داشت که درباره آنها مذاکره صورت گیرد که این سه منطقه شامل منطقه "نیل آبی "، منطقه "جنوب کردفان " و منطقه ابیه است و از همین رو، سه پروتکل برای هریک از این مناطق امضا شد تا براساس آن رفتار شود.
سفیر سودان در لبنان افزود: در پروتکل مربوط به منطقه ابیه برحق شهروندان این منطقه برای شرکت در همه پرسی در زمان برگزاری آن تاکید شد و در آن از حق شهروندان ابیه برای تعیین سرنوشت خود سخن گفته شد؛ حال خواه جنوب از شمال سودان جدا شود یا نشود. یعنی اینکه آیا به مدیریت "بحر غزال " در جنوب ملحق شوند یا به صورت یک مدیریت مستقل در شمال سودان باقی بمانند.
وی گفت: در منطقه ابیه دو قبیله اصلی زندگی می کنند؛ یکی قبیله "دنکا نوق " است که قبیله ای جنوبی به شمار می رود و دیگری قبیله "مسیره " است که قبیله‌ای شمالی به شمار می رود و براساس پروتکل مربوطه قرار بود وقتی زمان همه پرسی فرا برسد، همگان رای بدهند اما به نظر می رسد که برادران در جنوب سودان و جنبش خلق می خواستند که مسائل را پیچیده کنند و گفتند که ما اعطای حق رای دادن به سایر شهروندان سودانی ساکن این منطقه را نمی پذیریم.
سلیمان افزود: برادران جنوبی و جنبش خلق برای اینکار خود بهانه هایی مطرح می کنند، از جمله اینکه، قبیله مسیره در طول سال در منطقه ابیه سکونت ندارند. هرچند این گفته درست است زیرا افراد این قبیله پرورش دهنده احشام هستند و در فصل تابستان از منطقه ابیه به منطقه جنوب سودان کوچ می کنند، اما اگر به آنها حق شهروندنی در منطقه ابیه داده نشود، پس حق شهروندی درکجا باید به آنها داده شود؟ باید به آنها در منطقه جنوب که در فصل تابستان به آنجا کوچ می کنند، حق شهروندی اعطا شود اما مسئولان جنبش خلق به آنها حقوق شهروندی نمی خواهند بدهند زیرا آنها جنوبی نیستند.
وی ادامه داد: جای شگفتی دارد که آنها [مسئولان جنوب] نمی خواهند به این قبیله سودانی نه حق شهروندی در منطقه ابیه را بدهند و نه در جنوب سودان. یعنی نه به آنها حق شهروندی در ابیه می دهند به این بهانه که آنها کوچ می کنند و نه حق شهروندی در جنوب می دهند به این بهانه که آنها جنوبی نیستند و این یک معضل به شمار می رود
خبرنگار شبکه تلویزیونی المنار در ادامه با اشاره به قرارداد شوم "سایس -پیکو " بین فرانسه و انگلیس که جهان عرب را درگذشته تقسیم کرد، این سوال را از سفیر سودان پرسید که آیا معتقدید ما در چارچوب "سایس پیکوی " جدیدی قرار داریم؟
*طرح آمریکا و رژیم صهیونیستی برای تجزیه کشورهای عربی
سلیمان در پاسخ گفت: بله، درحال حاضر تلاشی برای تولید دوباره سایس پیکو وجود دارد. باید بگویم که سایس بیکو در گذشته در جنوب سودان آغاز شد، یعنی در آن زمان ارتش های فرانسه و انگلیس درخود همین منطقه جنوب با هم درگیر شدند و این امر باعث مذاکره بین انگلیس و فرانسه شد که بعد از چند سال به توافق بین وزیران امور خارجه دو طرف برای تقسیم جهان عرب منجر شد و این منطقه تقسیم شد.
* "سایس-پیکو "ی دیگر برای تجزیه اراضی عربی در خاورمیانه
کشورهای انگلیس، فرانسه و روسیه با امضای قرارداد محرمانه در سال 1946 میلادی به نام قرارداد "سایس پیکو " اراضی عربی در خاورمیانه را بین خود تقسیم کردند. براساس این قرارداد، فرانسه منطقه ای را برای خود برداشت که شامل سوریه بود و انگلیس نیز منطقه ای را شامل عراق جنوبی به همراه حیفا و عکا در دریای مدیترانه را برای خود برداشت و درخصوص اراضی بین این دو منطقه نیز توافق شد که جایی برای یک کشور عربی در آینده باشد که بخش شمالی آن تحت کنترل فرانسه و بخش جنوبی آن تحت کنترل انگلیس قرار داشته باشد و درخصوص فلسطین توافق کردند که در آن یک مدیریت بین المللی کار کند.
این قرارداد نام خود را از مارک سایکس دیپلمات انگلیسی و فرانسوا جورج - بیکو دیپلمات فرانسوی گرفت چرا که آنها به این قرارداد را بستند.
*تقسیم و تجزیه جهان عرب به 32 کشور
سفیر سودان در ادامه گفت‌وگوی خود با شبکه تلویزیونی المنار گفت: الان گویی در مسئله جنوب سودان، استعمار نوین و قدرت های امپریالیستی و نمایندگی آمریکا می خواهند نقشه ها را در این منطقه دوباره ترسیم کنند. آمریکا به این رویکرد روی آورده است و در پژوهش های منتشر شده در مجله وزارت دفاع آمریکا و فارین پالسی و مراکز پژوهشی آمریکایی سخن از تقسیم و تجزیه جهان عرب به 32 کشور و تقسیم و تجزیه شاخ آفریقا و آفریقای مرکزی و غرب آفریقا آمده است. این پ‍ژوهش‌ها موجود است.
*تجزیه جهان عرب با هدف امنیت بیشتر اسرائیل
وی گفت: این پژوهش ها همچنین به اسرائیل خدمت می کند و هم اکنون اسرائیل نیز وارد جریان شده است و با آن همراهی می کند زیرا تقسیم و تجزیه جهان عرب به معنای امنیت بیشتر برای اسرائیل خواهد بود لذا بین این دو راهبرد [راهبرد آمریکا و رژیم صهیونیستی] همخوانی وجود دارد و ما الان شاهدیم که درمسیر سایس پیکوی جدیدی و کنفرانس برلین جدیدی قرار داریم که آفریقا را تجزیه و تقسیم کرد.

آخر و عاقبت یک موزفروش جالبه حتما بخونید.....

درکشوری با مساحت 320000 کیلومتر مربع وجمعیتی بالغ بر 27 میلیون نفر واقع در جنوب غرب آسیاکه شغل اکثر مردمانش کشاورزی در مزارع موز، اناناس وکائوچو ویا صید ماهی بوده وتا قبل از سال 1981 اکثرا" در روستاها وجنگلها ودر پائینترین سطح امکانات زندگی میکردند و درآمد سرانه هر نفر کمتر از 100 دلار بود ومناقشات وجنگهای مذهبی ناشی از وجود 18 دین ومذهب ونژاد کشوررا بشدت نا امن نموده بود خداوند شخصی را بعنوان هدیه برایشان فرستاد که کسی نبود به جز mahadir bin mohamat ، یا همان مهاتیر محمد که تمام دنیا اورا با این نام میشناسند وبه او احترام میگذارند .

مهاتیر کوچکترین عضو خانواده 11 نفره ای بود که شغل معلمی پدرش تکافوی برآوردن آرزوی پسرش مهاتیر جهت خریدن دوچرخه برای رفت وآمد به دبیرستان را نمیکرد بنابراین مهاتیر جهت برآورده نمودن آرزویش شروع به فروختن موز در خیابان بعد از اتمام اوقات مدرسه نمود. مهاتیر پس ازاتمام دبیرستان وارد دانشگاه پزشکی کشور همسایه سنگاپور شده وهمزمان مسئولیت اتحادیه دانشجویان مسلمان آن دانشگاه را برعهده گرفت.
سال 1953 پس از فارغ التحصیلی به کشورش بازگشت وبعنوان پزشک جراح به استخدام نیروهای انگلیسی که کشورش را اشغال کرده بودند درآمد ، پس از خروج نیروهای انگلیسی ودر سال 1957 با افتتاح مطبی شروع به طبابت نموده ونیمی از وقتش را صرف معالجه رایگان افراد فقیر نمود

در سال 1964 به مدت 5 سال بعنوان نماینده در مجلس ملی فعالیت نمود ودر سال 1970 کتاب معروف خود بنام " آینده اقتصادی مالزی " را به رشته تحریر درآورد که همین کتاب بعدها پایه واساس تفکرات آن مرد جهت تحول اقتصادی کشورش گردید.
بهرحال مهاتیر در سال 1974 بعنوان سناتور وارد مجلس سناودر سال 1975 بعنوان وزیر آموزش وپرورش وسپس نیابت نخست وزیر وبالاخره در سال 1981 به سمت نخست وزیری نائل گردید.تکرار میکنم سال 1981 یعنی سال شروع انقلاب اقتصادی یک جراح در مالزی!!

ولی پرسش اساسی این است که آن جراح مالیزیایی چه کاری انجام داد ؟!!!

اول : نقشه آینده مالزی را ترسیم نمود و اولویتها ، اهداف ونتایجی را که میبایست در طی مدت 10 سال وبعد 20 سال ونهایتا تا سال 2020 به آنها دست یابند را مشخص نمود.

دوم : تصمیم گرفت که آموزش همگانی وتحقیقات علمی اولین اولویت ودرراس برنامه ها قرار گیرند ، بنحوی که بیشترین میزان بودجه واعتبار رابرای آموزش همگانی وکسب مهارتهای فنی- ریشه کنی بی سوادی واز همه مهمتر آموزش زبان انگلیسی وتحقیقات علمی اختصاص داد. مهاتیر در همان سالها هزاران نفر از دانشجویان را با پرداخت بورسیه به بهترین دانشگاههای جهان اعزام نمود.

سوم : استراتژی وبرنامه های خودرا بصورت کاملا شفاف و با صداقت با مردم کشورش در میان گذاشت ،آنان را بانظام مالیاتی جدید که مسیرکشور را بسوی انقلاب اقتصادی هموار میکرد آشنا نمود واز همه مهمتر از مردم دست یاری طلبید . مردم نیز چون اورا صادق دیدند باورش کردند وهمراه ودنباله رو گردیدند بنابراین در اولین سال اقدام به کاشت یک میلیون اصله درخت روغنی نمودند که همین امر طی تنها دو سال مالزی را بعنوان بزرگترین و اولین کشور تولید کننده وصادر کننده روغن درختی به دنیا معرفی نمود .

مهاتیر تصمیم گرفت صنعت جهانگردی مالزی را طی 10 سال به درآمد 20 میلیارد دلاری در عوض درآمد 900 میلیونی سال 81 برساند این درحالیست که درآمد حال وحاضر مالزی از صنعت جهانگردی 34 میلیارد میباشد وی برای رسیدن به این هدف پادگانهای نظامی ژاپنی را که از سالهای جنگ جهانی دوم در کشور مالزی باقی مانده بودند را به مناطق جهانگردی شامل انواع بازیهای تفریحی ، ورزشی و فرهنگی تبدیل نمود تا مالزی مرکزی جهانی برای برگزاری مسابقات بین المللی اتومبیل رانی ، اسب سواری و بازیهای آبی تبدیل گردد او همچنین کولالامپور را مقر اصلی کنفدراسیون فوتبال آسیا قرارداد .مالزی در سال 1996 با رشدی معادل 46% نسبت به سالهای قبل از آن در زمینه صنعت برق والکترونیک خودرا بعنوان یکی از صادر کنندگان لوازم برقی والکترونیکی به دنیا معرفی نماید.مهاتیر محمد با وضع قوانین شفاف و ضوابط مشخص درهای اقتصادی کشور را بسوی سرمایه گزاران خارجی گشود وبا تاسیس شرکت عظیم پتروناس در برجهای دوقلوی کولالامپوربازار بورسی با یک میلیون دلار معامله در روز پایه ریزی نمود.

تاسیس بزرگترین دانشگاه اسلامی دنیا گامی دیگر جهت جذب نخبگان علمی داخلی وخارجی از تمام نقاط دنیا علی الخصوص کشورهای اسلامی بود وی توانست با تاسیس پایتخت اداری جدید بنام پاتوراجایا با دو میلیون نفر جمعیت در کنار پایتخت تجاری ( کولالامپور ) هم از نظر سیاحتی و هم تقسیم کار و با تاسیس دو فرودگاه جدید ومدرن ودهها جاده واتوبان سریع السیر رفت وآمد جهانگردان وسرمایه گزارانی که از کشورهای چین- هند وحاشیه خلیج فارس وباقی نقاط دنیا با آن کشور سفر میکردند را تسهیل بخشید.

بطور خلاصه باید گفت حاج مهاتیر محمد طی مدت 21 سال یعنی از سال 1981 تا 2003 موفق گردید کشوری فقیر با درآمد سرانه 1000 دلار را به کشوری توسعه یافته با درآمد سرانه 16000 دلار در سال و میزان سرمایه گذاری را از 3 میلیارد به 98 میلیارد دلار ومیزان صادرات رابه رقم قابل توجه 200 میلیارد دلار برساند . مهاتیر محمد در سال 2003 با اراده شخصی تصمیم به کناره گیری از قدرت وسپردن زمام امور کشور به نیروهای جوان وتازه نفس گرفت . علیرغم درخواست مردم کشورش مبنی بر ماندن بر مسند قدرت ،او تصمیم خودرا گرفته بودوبدون اینکه بخواهدفردی از افراد خانواده اش را به قدرت برساند ویا حکومت را موروثی کند بطور کلی از دنیای سیاست کناره گیری نمود تا جانشینان او بتوانند آرزوی طراحی شده او بنام مالزی بیست.... بیست .... یا مالزی در 2020 را که در آن مالزی بعنوان چهارمین قدرت اقتصادی آسیا پس از ژاپن– چین – وکره تبدیل گردد را به واقعیت تبدیل نمایند .مهاتیر در نهضت اقتصادی خویش هیچگاه منتظر کمکهای آمریکا وکشورهای اروپائی نماند بلکه توکل او ابتدا بر قدرت لایزال الهی سپس بر اراده وپشتکار خود واز همه مهمتر عزم واراده وحمایت مردم کشورش قرار داشت .

اینچنین بود که یک موز فروش ویا بعبارتی پزشک جراح توانست با مهارت وعشق عمیق به کشور ومردمش وپشتکار عالی مالزی را از یک موش به یک ببر آسیائی تبدیل نماید

 

نوکرتم چاکرتم

گفت: سایت گویانیوز وابسته به سازمان «سیا» شرط گذاری خاتمی را بدجوری به تمسخر و استهزاء گرفته است. گفتم: این گروه های ضد انقلاب که به شدت از خاتمی و موسوی و کروبی حمایت می کردند، حالا چی شده که خاتمی را مسخره می کنند؟! گفت: هنوز هم از سران فتنه حمایت می کنند ولی معتقدند، خاتمی با شرط گذاری خود آبروی آنها را برده و باعث خنده و تمسخر این و آن شده است. گفتم: اگر سران فتنه، همین یک خاصیت را هم داشته باشند که خیلی خوب است. گفت: خطاب به خاتمی نوشته چرا گفته ای؛ اگر رژیم جمهوری اسلامی شرط های تو را نپذیرد، تصمیم بعدی را خواهی گرفت و حالا که نپذیرفته، چه تصمیمی می توانی بگیری و چه کاری از دستت ساخته است؟! گفتم: خب! راست میگه! گفت: خطاب به خاتمی نوشته است؛ تو که هنوز خودت پا در هوا هستی و قرار است محاکمه بشوی چرا رجز می خوانی که باعث آبروریزی جنبش سبز(!) بشود؟! گفتم: افسر راهنمایی، راننده متخلفی را متوقف کرده بود. یارو با تحکم به افسر گفت؛ اصلا تو میدونی من کی هستم که میخوای جریمه ام کنی؟ افسر گفت؛ هرکی می خواهی باش، و یارو که قمپز در کردن را بی نتیجه دید گفت؛ بالاخره متوجه نشدی من کی هستم؟ و افسر گفت نه، یارو گفت؛ چطور متوجه نشدی جناب سروان! من نوکرتم! چاکرتم!...