چه دلیلی دارد جمهوری اسلامی به تجهیز ارتش لبنان کمک نماید، حال آنکه دولت این کشور در صدور قطعنامهی 1929 علیه جمهوری اسلامی حاضر نشده رأی مخالف بدهد؟
ارزیابی شرایط لبنان باید به صورت خاص صورت گیرد. در لبنان یک نوع دمکراسی توافقی و بر اساس قومیت و مذهب حاکم است و در شرایط فعلی آقای حریری به نمایندگی از جریان 14 مارس نخستوزیری را عهدهدار است که رقیب جریان 8 مارس یا متحدان حزبا... میباشد و این جریان از آمریکا و کشورهای مصر و عربستان سعودی متأثر است. ضمن اینکه رأی دولت لبنان نیز ممتنع بوده که در واقع مورد پسند آمریکاییها که به رأی موافق برای اجماع نیاز داشتهاند هم نبوده است.
از سوی دیگر در سالیان اخیر انتخاب رئیسجمهور روالی پیدا کرده که معمولاً فرماندهی کل ارتش به این مقام صعود میکند و ارتش نیز با الهام از مقاومت به نوعی خودباوری برای مقابله با اسرائیل رسیده است که درگیری آن با نیروهای مرزبانی اسرائیلی هنگام کندن درخت از مقابل دوربینهای نظارتی نشانگر عمق چنین تحوی است. از این رو آمریکاییها که قصد کنترل ارتش را داشتند، علیرغم وعدهی کمک و تجهیز به آن عمل نکردند ولذا کمک ایران، اقدامی در راستای توسعهی محور مقاومت به حساب میآید.
همزمان با ورود محمود احمدی نژاد رییس جمهور کشورمان به لبنان و سخنرانی وی در جنوب لبنان موج شادی در بین شیعیان این کشور برپا شده است.
شیعیان جنوب لبنان برای خوش آمد گویی به رییس جمهور ایران به آذین بندی خیابانها و نصب بنرهای امام خمینی، رهبر معظم انقلاب و رییس جمهور در این منطقه پرداخته اند.
یکی از زیباترین این اقدامات جلوه ای از اقتدار جمهوری اسلامی آنهم دقیقا در کنار مرزهای رژیم اشغالگر قدس با لبنان است و آن نصب تمثال حضرت آیت الله خامنه ای و آرم جمهوری اسلامی در این منطقه است.
حزب الله لبنان با اقتدار این تمثال را دقیقا در کنار مرز لبنان و رژیم صهیونیستی نصب کرده تا به حریف بفهماند نفوذ انقلاب اسلامی تا چند متری شهرکهای آنان رسیده است.
این درحالی است که سربازان ارتش اسراییل مجبورند در روز چندین بار از یک قدمی تمثالها و تصاویر رهبران جمهوری اسلامی بگذرند.
ترس از حضور تاریخی مردم جنوب لبنان در استقبال از رییس جمهور ایران و برخی اخبار درباره قدرتنمایی جمهوری اسلامی در مرزهای لبنان و رژیم صهیونیستی، ارتش این رژیم را به حالت آماده باش درآورده است.