به هیچکس اعتماد نکنید و بیشتر از چهار ـ پنج نفر را درگیر نکنید تا درصد لو رفتنتان به حداقل برسد.
-
از یک جا اختلاس کنید. حرص نزنید که کل پول مملکت را بالا بکشید. با اولین
اختلاس خدا را شکر کنید و کار را تمام کنید و ادامه ندهید.
- به کم
راضی باشید. تجربه ثابت کرده است تا ۱۰ میلیارد تومان برای ادامهی زندگی
شما و آیندگان کافی است. اگر بیشتر از ۱۰ میلیارد بخورید، امکان گیر
افتادنتان بیشتر میشود.
- از سازمانهای بیپول و کوچک اختلاس نکنید. سعی کنید از سازمانهای بزرگ و پولدار اختلاس کنید.
-
اگر شهروند کشور دیگری نیستید، بهتر است از فکر اختلاس بیرون بیایید و نان
حلال به خانه ببرید؛ ولی اگر در کشور دیگری حق شهروندی دارید، بلافاصله
بعد از اتمام اختلاس، فرار کنید و از زندگی لذت ببرید.
- از همان اول بخشی از مبلغ اختلاس را به نیازمندان اختصاص بدهید تا آنها هم در این سفره که پهن شده، سهیم باشند.
-
مثل ندیدبدیدها تا یک پولی به حسابتان آمد، خرجش نکنید و ماشین گران و
خانهی آنچنانی نخرید؛ چون مردم حسود چشمتان میزنند و لو میروید.
-
هرگز آبدارچی اداره یا سازمان مربوطه را وارد تیم اختلاس نکنید؛ چون این
صنف دهن قرصی ندارند و خواسته و ناخواسته شما را لو میدهند. کارمندان
محترم ترابری سازمانها هم به همین نحو باید از دایرهی تیم شما خارج
باشند.
- به دلار و یورو اختلاس نکنید؛ چون زیاد بالا و پایین میشوند. تومان از همه چیز بهتر است!
- همیشه سعی کنید رابطه خویشی با آدمهای کلهگنده روبهراه کنید تا در روند دادرسی و دادگاه به دردتان بخورد.
-
بعد از مچگیری دو قورت و نیمتان باقی باشد و بدون آنکه حاضر به
عذرخواهی شوید، مدعی شوید قبل از آنکه شما اختلاسگر باشید، کاشف اختلاس
هستید.